Productie van tv-drama
Omroepen komen aan programma's door ze zelf te maken, in opdracht te laten maken of al bestaande programma's in te kopen.
Op deze pagina
Extra
Programma’s van publieke en commerciële omroepen
Een belangrijk onderscheid tussen publieke en commerciële omroepen is dat publieke omroepen hun programma’s grotendeels zelf maken. Dit zijn voornamelijk actualiteitenprogramma’s, maar bijvoorbeeld ook reisprogramma’s, documentaires en dramaseries. Daarnaast worden er programma’s in opdracht van de NPO geproduceerd door televisieproducenten.
Het verzorgen van media-aanbod is voor een belangrijk deel een creatief proces. In de Mediawet staan echter wel enkele voorschriften voor de productie en de aard van programma’s. Zo moet een lokale publieke omroep een bepaald percentage programma’s zelf produceren, of dat in opdracht laten doen (productienorm). Kant-en-klare programma’s aankopen mag dus maar in beperkte mate.
Commerciële omroepen maken over het algemeen veel minder zelf en kopen meer aan bij producenten uit binnen- en buitenland. Bijvoorbeeld op tv-markten. Hier wordt gehandeld in kant-en-klare content en nieuwe programmaformats. MIPCOM is de bekendste tv-markt. De commerciële omroepen worden niet gelimiteerd, omdat zij geen subsidie krijgen van de overheid.
Programma’s van streamingdiensten
Alle grote streamingdiensten maken producties die ook op tv vertoond worden, soms in samenwerking met een omroep en in andere gevallen is het een kant-en-klaar product dat overgekocht wordt.
Totstandkoming van televisiedramaproducties
Bij de realisering van dramaproducties voor televisie is vaak sprake van kruisbestuiving tussen de televisie- en filmwereld. Door samenwerking met verschillende fondsen worden nieuwe dramaseries ontwikkeld en gerealiseerd. De omroepen zijn voor het maken van televisiedrama steeds afhankelijker geworden van de NPO. Mochten omroepen voorheen zelf beslissen aan welke dramaseries ze hun budget besteedden, tegenwoordig beheert de NPO het grootste deel van het budget en moeten omroepen intekenen op plekken die in het uitzendschema beschikbaar zijn. Feitelijk moeten omroepen nu dus ook pitchen in concurrentie met andere omroepen bij een netmanager. De positie van de omroepen, en dus ook van de hoofden drama bij de omroepen, is daardoor veranderd.
Budgetverdelingsbeleid NPO
In de periode 2020 – 2022 heeft de NPO de focus van kwantiteit verlegd naar kwaliteit. De NPO:
“Concreet betekent dit dat we van in totaal gemiddeld 29 dramaseries in eigen productie per jaar (periode ’17-’19) gefaseerd gaan minderen tot maximaal 15 dramaseries per jaar. Van die 15 producties behoren 2 à 3 series tot de beste die ons land te bieden heeft; ze kunnen zich meten met de internationale top en hebben de potentie om ook buiten onze landsgrenzen publiek te trekken. Voor onze single plays geldt dat we de productie ervan in de afgelopen drie jaar al van 4 (2017) hebben teruggebracht tot 1 (2019). De prestatieovereenkomst verplicht de publieke omroep jaarlijks te participeren in minimaal 16 speelfilms, twee Telescoopfilms en minimaal zes Telefilms; die aantallen staan dus vast. Daarnaast blijft ruimte voor talentontwikkeling en specials.”