Yasam Hancilar

Jazz, zang - lichting 2013

Yaşam Hancılar kwam in 2009 als ingenieur uit Istanbul naar Nederland om aan het Conservatorium van Amsterdam Jazz zang te studeren. In 2015 interviewden we hem over zijn band en de muziekschool die hij heeft opgericht. Hoe gaat het nu met hem?

FOLLOW-UP 2021

Waar ben je momenteel mee bezig?
“Mijn muziekschool Music For Life gaat nog steeds heel goed. We hebben zo’n 160 studenten. In de coronatijd is het lastig geweest, maar we zijn bezig met een uitbreiding.  Inmiddels hebben we met de Yaşam Hancılar Band ons derde album uitgebracht, Rush Hour. Ik maak ook een theatervoorstelling, gebaseerd op dat album: Brug over de Bosporus. Nu ben ik bezig met boekingen voor na de coronatijd. En ik heb stichting Amsterdam Jazz West opgericht. De stichting verzorgt educatieve projecten, losse optredens en hopelijk binnenkort een jaarlijks terugkerend jazzfestival in Amsterdam-West en Nieuw-West.”

In 2015 vertelde je dat je de ‘business life’ in Istanbul zat was, en toch startte je direct na je afstuderen een bedrijf. Voel je je nu muzikant, ondernemer of allebei?
“Ik voel me zowel muzikant als ondernemer. Ik gebruik mijn kennis uit mijn vroegere zakelijke leven zeker in mijn huidige leven. Anno 2021 zijn alle muzikanten helaas ondernemer, soms meer dan muzikant. Op de muziekschool zijn bijvoorbeeld alle docenten freelancers. Negen van de tien keer moet een net afgestudeerd Conservatorium-student een eigen onderneming oprichten, in eigen beheer en met een crowdfundingcampagne een eerste album maken en de eigen boekingen doen. Pas als je bekender wordt, kun je een deal maken met een platenmaatschappij of een booker."

"Ik doe mijn eigen boekingen, maar sommige dingen besteed ik liever uit. Voor mijn band huur ik bijvoorbeeld een bedrijf in voor mijn socialmediabeheer, The Media Hub. Ik merk een groot verschil tussen het zelf doen en het iemand laten doen die daarin gespecialiseerd is. Ik heb daardoor meer tijd voor mijn eigen muzikale werkzaamheden. Het werkt ook beter.”

Als je denkt dat muziek een basisbehoefte is zoals lucht en water dan ben je op de juiste plek.
Yaşam Hancılar

Waar staat de naam van je muziekschool voor?  
“De naam van de muziekschool is Music for Life. In het Turks kennen we betekenissen voor onze namen. Yaşam betekent ‘leven’; dat wilde ik graag laten terugkomen in de naam van de school. Muziek is zo belangrijk in mijn leven, het is echt een basisbehoefte voor mij, zoals lucht en water. Zonder muziek kan ik niet leven. Dat geldt ook voor alle docenten die hier lesgeven.”

Hoe heeft de muziekschool zich ontwikkeld?
“Omdat we flink gegroeid zijn, is vooral de manier van werken veranderd. Met 160 studenten en 15 docenten moet je bijvoorbeeld goede boekhoudingssoftware hebben. We hebben ook een online bookingsysteem waarmee mensen via de website proeflessen kunnen boeken en studenten en docenten hun lessen kunnen bekijken. Omdat ik alles in mijn eentje doe, heb ik dit soort tools zeker nodig.”  

“Ik zou graag voor de muziekschool een grotere locatie willen in de wijk. Zodat we nog  betere faciliteiten kunnen aanbieden. Ik wil meer vestigingen opzetten in andere stadsdelen en hopelijk in de toekomst ook in andere steden.”

Hoe is de coronaperiode verlopen voor je muziekschool?
“We moesten natuurlijk de switch maken naar online lessen. Af en toe hadden we wel de mogelijkheid om kinderen live les te geven. Tijdens de eerste lockdown wilden veel mensen geen online lessen, want niemand verwachtte dat het zo lang zou duren. Maar toen duidelijk werd dat het wel lang ging duren, kwam daar verandering in. We merken dat online muziekonderwijs niet ideaal is. Niet alle studenten hebben thuis alle mogelijkheden. Als iemand thuis geen drumstel heeft, is online drumles geen optie. Ze komen ook naar de muziekschool om te oefenen, om geen ruzie te krijgen met de buren. Of als iemand moeite heeft met computers, dan ben je het eerste kwartier alleen technische problemen aan het oplossen.”  

Doe je nog steeds buurtprojecten?
“Met de stichting Amsterdam Jazz West willen we educatieve projecten opzetten. Ik vind dat kunsteducatie toegankelijk moet zijn voor alle leeftijden en achtergronden. Daarom zijn de activiteiten gratis voor deelnemers. We proberen afspraken te maken met stadsdelen voor budget of bijvoorbeeld het gebruik van locaties voor repetities en optredens. We hebben ambitieuze plannen om jazzmuziek naar de mensen toe te brengen, op scholen en pleinen, in buurthuizen, bars en restaurants.”

Hoe gaat het met de Yaşam Hancılar Band?
“Een paar van mijn internationale bandleden zijn terugverhuisd naar het land waar ze vandaan komen. Toen zijn de Nederlandse bandleden Coen Molenaar, David de Marez Oyens en Enrique Firpi bij de band gekomen. Inmiddels ben ik ook Nederlander geworden. Maar ik kom uit Turkije en Enrique komt uit Uruguay, dus de internationale identiteit zit er nog wel in. Deze band heeft mij geholpen om te groeien. Ons laatste album Rush Hour bestaat bijna helemaal uit eigen nummers. Door corona zijn allerlei mooie optredens geannuleerd, maar nu ben ik weer bezig met het regelen van boekingen. Ik hoop dat we voor volgende zomer opnieuw droomoptredens kunnen inplannen.”  

Wat doe je als gastdocent bij het Conservatorium van Amsterdam?
“Ik ben gastdocent bij de bachelor Jazz, waar ik lesgeef aan studenten die geïnteresseerd zijn om in de toekomst als docent te werken en een eigen lespraktijk te beginnen. Ik deel mijn ervaring met de muziekschool met hen en vertel over het administratieve en organisatorische gedeelte vanaf ondernemingsplan tot uitvoering. Het helpt ze om een beeld te krijgen over hoe ze zich kunnen voorbereiden op de lespraktijk.”

Waar ben je trots op?
“Dat ik de stap heb genomen om voor een nieuw leven te kiezen. Het was niet makkelijk. Ik stapte in Turkije in mijn eentje in het vliegtuig. Ik had in Nederland geen familie en vrienden. Maar na twaalf jaar heb ik mooie dingen bereikt: de muziekschool, de band, goede muzikantencollega’s en vrienden om me heen. Daar ben ik trots op.”  

Wat zijn je toekomstplannen?
“Mijn doel is om steeds meer in het culturele leven gevestigd te zijn, meer bekendheid te krijgen en jazz naar de mensen toe te brengen.”

Video-interview 2015

In dit interview vertelt Yaşam hoe het is om een band te hebben waarvan de leden allemaal een andere nationaliteit hebben en hoe hij zelf de boekingen regelt. Hij legt uit waarom hij na zijn afstuderen een muziekschool begon in Amsterdam West, hoe hij zijn getalenteerde en docerende vrienden van het Conservatorium van Amsterdam daarbij betrekt en wat hij doet voor de buurt. Startende muzikanten adviseert hij om te investeren in de muziek en door te zetten: "In these times, teaching is a big part of your musicianship, not only being an artist or performer, you write, you perform and you also teach.

7 september 2015